سازمان های دولتی در تضاد با صنعت روکش

مدیرعامل شرکت روکش سمنگان در نشست کمیته علمی همایش صنعت روکش و بازیافت که قرار است در بهمن ماه به همت انجمن صنفی زنجیره ارزش صنایع لاستیک کشور برگزار شود، با اشاره به این که پیش از این انجمن روکش را تشکیل دادیم و برخی شرکت های این حوزه نیز حضور داشتند، اما به سرانجامی نرسید و دلایل این موضوع هم عارضه یابی نشد، گفت: متاسفانه صنعت روکش به عنوان یک صنعت جانبی توسط تایرسازان و مدیران دولتی دیده می شود و به عبارتی از بالا به این صنعت توجه می شود.

مهندس حسین زاده، با بیان این که همین حالا سازمان محیط زیست 2 در هزار از شرکت های تایرساز برای موضوع بازیافت و روکش دریافت می کند، ادامه داد: طبق قانون باید این رقم به شرکت های بازیافت برگردد، اما این اتفاق نمی افتد و سازمان های دولتی مانند سازمان محیط زیست و مالیات به بهانه های واهی از اجرای قوانین سر باز می زنند، درحالیکه طبق استانداردهای صنعت تایر، موضوع روکش تایر در همه جای دنیا از اعتبار زیادی برخوردار است.

این فعال صنعت روکش تایر با اشاره به این که متاسفانه قوانین در کشور اجرا نمی شوند و همین امر باعث می شود فعالان این صنعت از پیگیری این موضوعات دلسرد شوند، گفت: صنعت روکش حاشیه سود چندانی ندارد و تقریبا همه شرکت های روکش با زیر 50 درصد ظرفیت خود فعالیت می کنند و کل روکشی هم که در کشور ما صورت می گیرد، به ده درصد تایرهای کار کرده در کشور هم نمی رسد.

وی ادامه داد: از سوی دیگر برخی افراد وارد این صنعت شده اند که هیچ زمینه و سابقه ای در این حوزه نداشته اند و با عملکرد بد خود ذهنیت جامعه را نسبت به صنعت خراب کرده اند. این در حالی است که زمانی رییس جمهور آمریکا سوار هواپیمایی می شود که تایر آن روکشی است و بسیاری از شرکت های دولتی موظفند تایرهای روکشی استفاده کنند، اما در ایران هیچ نهاد دولتی از تایر روکش استفاده نمی کند.

حسین زاده با بیان این که شرکت های روکش کار به هیچ جایی وصل نیستند و از رانتی استفاده نمی کنند و درنتیجه این چالش ها برای این شرکت ها بسیار جدی و بزرگ هستند، خواستار حمایت وزارت صمت، سازمان استاندارد، محیط زیست، دارایی و … از این صنعت صنعت شد و افزود: ما امضای معاون رییس جمهور را دارم که این شرکت ها معاف از مالیات هستند، اما سازمان امور مالیاتی زیر بار این تصمیم نمی رود.

وی با بیان این که استاندارد مربوط به معاینه فنی تایر اجباری است، گفت: متاسفانه در ایران این استانداردها شناخته شده نیستند و هنوز پلیس با استانداردهایی مثل شیار آج و … آشنا نیست و با این که باربری ها قبل از صدور بارنامه موظف به بازرسی تایر کامیون هستند، اما این اقدام هم جدی گرفته نمی شود و پلیس هم به استناد همین بازرسی از بررسی مجدد و یا جریمه کردن کامیون هایی که تایر آنها فرسوده است خودداری می کند.

به گفته او به هر شکل ممکن باید شرکت های روکش را تشویق کنیم دور هم جمع شوند و منافع مشترک در این صنعت را بار دیگر بررسی کنیم و افراد بدانند ارتباط شرکت های روکش در مسیر تخلیه اطلاعاتی یکدیگر نیست، بلکه در مسیر هم افزایی است.

به گفته او در حال حاضر تایرهای بایاس قابلیت روکش ندارند، ولی آیا شرکت های روکش ما حاضر به پذیرش این موضوع هستند، گفت: از سوی دیگر تایری می تواند وارد کشور شود که استانداردهای مشخصی داشته باشد. باید بررسی کنیم اگر سهم روکش از 10 به 20 درصد برسد، چه اثری روی قیمت تایر نو می گذارد؟ باید همه این موضوعات را در کنار هم بررسی کرد و لذا توصیه می کنم ارتباط شرکت های تایرساز و روکشی با هم در ارتباط باشند.

به گفته مدیرعامل شرکت روکش سمنگان، شرکت های روکشی به عنوان صنعت قطعه ساز محسوب می شوند و این موضوع روی تامین مواد اولیه اثر گذاشته است. همین امر باعث شده قیمت تمام شده تایرهای روکش از تایرهای نو بیشتر شود و در نتیجه تولید روکش را در کشور توجیه ناپذیر کرده است.