به گزارش «لاستیک پرس» صنعت تایر ایران پس از جنگ 12 روزه همچون سایر صنایع تولیدی در کشور در معرض تغییر و تحولات بزرگ قرار گرفته است. تغییر در تامین منابع مالی، مواد اولیه، بازارهای تجاری، سیاست گذاری های دولتی و بخش خصوصی و سرمایه گذاری های آتی در صنعت. فعالان این صنعت نظرات متنوع و البته متمرکزی بر وظایف دولت و بخش خصوصی در شرایط ریسکی کنونی مطرح می کنند که نشان می دهد ضروری است صنعت گران و تولیدکنندگان، خارج از این که دولت چه سیاستی را در آینده در پیش خواهد گرفت، باید به دنبال طرح و نقشه خود برای صنعت در شرایط جنگ و پس از جنگ باشند. این طرح و نقشه شامل حفظ کمّی و کیفی تولید و تامین به موقع نیاز بازار باشد، تعریف مجراهای کم ریسک تر برای تامین مواد اولیه، مدیریت هزینه ها، شناسایی فرصت های صادراتی که کمتر تحت تاثیر ریسک های آینده جنگ قرار بگیرند، بهینه سازی و بهره وری در تولید و موارد دیگر باشد.
مهندس محمد بابازاده، مدیرعامل شرکت کنترل صنعتی جنوب در این باره با اشاره به این که ضروری است ابتدا به ساکن در این دوره جامعه صنعت، همراه با جامعه دانشگاهی اعلانیه ای منتشر نماید مبنی بر حمایت از دولت، سپاه و ارتش در مقابل تهاجم دشمن و قدردانی از جانبازی نیروهای نظامی در شرایط جنگ 12 روزه. در این اعلامیه باید در خواست تعمیق مبارزه با فساد، علنی شدن محاکمه و نتایج فساد چای دبش و ناکار آمد و مشکوک دانستن عملکرد برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی درج شود.
او با اشاره به این که در حوزه سیاست خارجی، جامعه صنعت ایران نمی‌تواند اظهار نظری مشخص بکند، معتقد است این موضوع به شدت ناملموس و شاخ و برگ دار است و از سوی دیگر تداخلی بین نیروهای منطقه ای و بین المللی است و تغییرات در آن، فقط بصورت ظریف و پشت پرده، مقدور است.
به گفته او پیش از تهاجم صهیونیزم به ایران، تهران و واشنگتن روی موضوع توقف غنی سازی به مدت سه سال، به توافقی ضمنی رسیده بودند و تهیه متن توافقنامه به کارشناسان سپرده شده بود.
در این بین علی رغم تحقیر اروپا توسط ترامپ و نارضایتی فرانسه و آلمان، از متن توافق و رفتار یک طرفه ترامپ، اتحادیه اروپا، مخالفت خود را با حرکت های ناگهانی نتانیاهو اعلام کرده بود .
در همین راستا نتانیاهو برای برهم زدن توافق و ادب کردن ترامپ، بطور یک جانبه، به ایران حمله کرد و ترامپ هم از ارسال اسلحه به تل آویو خودداری کرد که تهاجم اسرائیل با تخریب فاجعه آمیز بنادر پنجگانه و فرودگاه و پالایشگاه و تل‌آویو و حیفا مواجه شد و چون حملات ایران کنترل شده و غیر هیجانی بود، تصمیم پشت پرده و بین ارتش اسرائیل و ترامپ و اتحادیه اروپا و ایران به این شکل شد که یک حمله به تاسیسات هسته ای انجام شود و در مقابل یک موشکباران ضعیف هم به الحدید انجام بشود و داستان تمام شود و توافق ایران و ترامپ از سر گرفته شود.
به گفته بابازاده جنگ در خاورمیانه و خلیج فارس از دیدگاه تمام دنیا بسیار خطرناک است و امید نتانیاهو به کودتای داخلی نیز سرابی بود که محقق نشد.
به گفته مدیرعامل شرکت کنترل صنعتی جنوب، در مورد مسائل اقتصادی، هرچند این موضوعات در هم تنیدگی زیادی با سیاست خارجی دارند و به نظر می‌رسد که مشکلات اقتصادی را بدون حل مشکلات تحریم اقتصادی نمی‌توان حل کرد . با این حال تحریم، سالیان زیادی است که برقرار است و چرخ صنعت ایران هم سالیان درازی ست که کماکان می چرخد.
وی در ادامه با بیان این که سوال مهم جامعه صنعت ایران، این است که اگر تحریم برداشته شود، آیا به کمال غایی خواهیم رسید، گفت: مسلما جواب این سوال، “نه” است، چنانچه کشور مصر، سالیان زیادی ست که تحریم نیست، ولی هیچگونه شکوفایی اقتصادی در آن دیده نمی‌شود که دلیل آن نیز سلطه نظامی‌گری در اقتصاد مصر بوده است.
یا مثلا در سی سال گذشته، با وجود اینکه کشور آمریکا تحریم کننده است و نه تحریم شونده، با اقتصاد نه چندان شکوفای آمریکا و بدهی سنگین 35 هزار میلیارد دلاری دولت آمریکا، مواجه هستیم، زیرا اقتصاد و صنعت آمریکا هم با نظامی‌گری و تسلط شرکت های نظامی، مواجه است.
به گفته مهندس بابازاده شاید در بین کشور های صنعتی دنیا بتوان اقتصاد آلمان، ژاپن، چین، کره جنوبی را سر مشق قرار داد.واقعیت آن است که رفع تحریم به تنهایی فقط باعث گستردگی و تکثر مافیاهای صنعتی و اقتصادی و فساد عمیق و پنهان خواهد شد .در یک چنین شرایطی، خواسته های جامعه صنعت ایران، فقط می‌تواند معطوف به مبارزه با فساد داخلی باشد .
وی با بیان این که اگر صنعت ایران می‌توانست با برخی تخلفات که در درون وزارت صمت وجود دارد، مبارزه کند که ظاهرا مبارزه مشروع و شدنی هم هست، می‌توانست چهار میلیارد دلار را به اقتصاد تحریم شده ایران بر گرداند و به عنوان مثال، با آن یا 12 واحد کارخانه تولید تایر بخرد و یا صنایع تولید ماشین آلات تولید تایر ایجاد کند و صدها کارخانه تولید تایر ایجاد کند، ولی صنعت ایران فقط نظاره گر خروج 4 میلیارد دلار اختلاس به نام چای دبش شد که تماما، به سرمایه گذاری در کشور های همسایه انجامید.
وی افزود: لذا حتی با رفع تحریم ها و بدون خلاص شدن از وضعیت کنونی در حوزه اقتصاد و رها شدن از فساد داخلی، فقط مسیر، برای فساد هموار تر می شود و در این مسیر باید تکلیف سازمان های متعدد موازی و بنگاه هایی که از بودجه عمومی ارتزاق می کنند و فایده ای برای اقتصاد کشور هم ندارند روشن شود، وگرنه ایران نمی تواند حتی با رفع تحریم ها وارد هیچ نوع شکوفایی صنعتی بشود. لذا جامعه صنعت ایران باید بتواند مبارزه مشروع و آرامی را فقط و فقط، بر علیه فساد داخلی و بصورت علنی پیش ببرد.
وی در ارتباط با توسعه در صنعت تایر نیز افزود: به طور جدی لازم است تا به ساختار و سازمانی که جهت جمع آوری دانش فنی در یک کارخانه تایر سازی ایجاد می‌کنیم، فکر کنیم. به عنوان مثال با بازنشست شدن یک متخصص که چند دوره آموزشی خارج از کشور هم داشته مواجه شده ایم؟ اطلاعات و دانش جمع شده، به کجا خواهد رفت؟ و این داستان بازنشستگی و طرد شدن متخصصان از طرف مدیران باقیمانده، داستان عجیبی است که اصلا با عقل جور در نمی آید.
وی در پایان با اشاره به این که کشور نیازمند یک مرکز آزمون و تحقیقات بین المللی تایر، خودرو و قطعات است که کنترل آن کاملا از دست دولت، تایر ساز ها، خودرو ساز ها و قطعه ساز ها خارج باشد گفت: این مرکز باید بتواند نقش هماهنگ کننده و قضاوت کننده و رعایت حقوق مصرف کننده، رعایت امنیت تولیدکننده، کنترل بازرسی کیفیت و بازیگر تعرفه گمرکی را بازی کند.
به گفته مهندس بابازاده در حال حاضر متاسفانه مشکلات عمومی مملکت و خستگی مزمن مدیران، روحیه ی مبارزه را به حفظ حداقل ها و حفظ تناژ تولید کاهش داده است، بطوریکه مثلا حتی با وجود داشتن ماشین های گران قیمت یونیفورمیتی و با وجود داشتن پرسنل کنترل کیفیت و پرداخت هزینه واحد کنترل کیفیت، انگیزه ای برای استفاده استراتژیک از این پتانسیل، برای واکاوی مشکلات خط تولید، در اکثر کارخانجات تایر سازی ایران وجود ندارد.
مدیرعامل شرکت کنترل صنعتی جنوب با بیان این که ما حتی یک مسابقه سالیانه بین تایر ساز های مختلف، در جهت اندازه گیری کیفیت و اعلان عمومی آن نداریم، افزود: ظاهر امر شبیه سربازان ارتشی هستیم که زخمی شده ایم و هر کدام در یک گوشه، منتظر خروج آخرین قطرات خون مان، هستیم.
