مهندس ناصر نصری، صاحبنظر صنعت تایر و روکش با تاکید بر اهمیت موضوع محیط زیست و بازیافت تایر، با بیان این که متاسفانه حتی در صنعت تایر نیز آمار و اطلاعات کافی در دست نیست، گفت: این چالش جدی در حوزه صنعت روکش تایر شدیدتر است و حتی مشخص نیست چه تعداد شرکت روکش تایر در این کشور فعالیت دارند.
وی با بیان این که چه در حوزه تایر و چه صنعت روکش متاسفانه سیاست گذاری های صنعتی در کشور، بر اساس اصول درستی صورت نمی گیرد، با انتقاد از طولانی شدن طرح های توسعه در صنعت تایر و تحمیل هزینه های ناشی از آن گفت: متاسفانه اتحاد اعضا، انجمن قوی، نظارت موثر، کیفیت و قیمت و … در این صنعت دارای اشکال است و این روند می تواند برای صنعت خطرآفرین باشد و از افراد دلسوزی هم که در صنعت پیگیر مشکلات هستند و انتقاد می کنند استقبال نمی شود.
مهندس نصری با بیان این که اطلاعات کافی از موضوع روکش در دست نیست و معلوم نیست سالانه چه میزان تایر روکش می شود و چه میزان به بازار منتقل می شود، گفت: اولا با موازی کاری به جایی نمی رسیم. موازی کاری انجمن ها و منفعل بودن مرکز تحقیقات لاستیک در وظایفی که بر عهده دارد، موضوعاتی است که با آن درگیر هستیم و مباحث علمی و اقتصادی موثری در این مرکز مشاهده نمی کنیم.
به گفته او ما سال ها در این صنعت تلاش کردیم و با افراد مختلف در انجمن ها صحبت کردیم. صنعت روکش در کل به چهار موضوع اصلی یعنی مواد اولیه، تکنولوژی، منجید مناسب و تست کیفیت نیاز دارد، اما چرا اتفاق موثر و مثبتی در این صنعت نمی افتد؟
وی با انتقاد از روش های اشتباه روکش کردن در صنعت افزود: سال ها است که این صنعت در این کشور آغاز به فعالیت کرده، اما چه نقش و جایگاهی در بازار و صنعت دارد و چه پیشرفتی حاصل شده است؟
وی با بیان این که روکش کاران باید وارد موضوع شوند، افزود: وجود یک مسیر راه برای این صنعت که در درجه اول شامل گردآوری روکش کاران و دوم جمع آوری اطلاعات ضروری است، مهم است. این که چه حجمی از تایر در سال در محیط زیست رها می شود و در بدبینانه ترین حالت چند درصد قابلیت روکش دارد و چه میزان از این تایرها سواری، باری و … هستند و از تایرهای فرسوده چه میزان مواد بازیافتی قابل حصول است، همگی موضوعاتی هستند که باید مشخص شود.
وی با بیان این که با این اطلاعات می توان با مشخص شدن سهمیه هر شرکت روکش، چند شرکت روکش ساز توسط یک کارخانه تایرسازی مورد حمایت قرار گرفته و از نظر دانش فنی، خدمات، مواد اولیه، تکنولوژی، منجید مناسب و … تحت قراردادهای مشخص فعالیت کنند که این می تواند بخشی از مشکلات را در مجموعه صنعت برطرف کند.
این کارشناس صنعت تایر با بیان این که پیش از این به همراه سرکار خانم کلهر و مهندس تفرشی جلسه ای با رییس سازمان محیط زیست به عنوان معاون رییس جمهور برگزار کردیم افزود: در آن جلسه از ما خواستند یک پروپوزال دو صفحه ای برای صنعت روکش تهیه شود و در اختیار این نهادها قرار بگیرد تا کمیته ای برای رفع این چالش ها ایجاد و تامین مواد اولیه، الزام پلیس راه و تایرسازان به اهمیت دادن به موضوع روکش و … تسهیل شود، اما متن پروپوزال را چه کسی باید تهیه کند و کدام نهاد یا انجمن در این امر دخیل است؟
وی با بیان این که شرکت های روکش می گویند مشکل ما با منجید شرکت های تایرساز است و این یعنی شرکت های روکش و تایرساز باید با هم در ارتباط موثر باشند ادامه داد: این را نیز باید در نظر بگیریم که بسیاری از شرکت های کوچک، درگیر مواد اولیه، تکنولوژی و … هستند و فقط نباید به شرکت های بزرگ نگاه کرد و باید کل زنجیره را در یک قاب دید.
به گفته وی، منظور ما از حمایت شرکت های تایرساز از شرکت های کوچک صنعت روکش، مباحث مدیریتی نیست، بلکه مسایل حمایتی در بخش هایی است که نیاز دارند تا بتواند به تقویت این صنعت منتهی گردد.
وی افزود: در ارتباط با قیمت فروش، فرهنگ جامعه نسبت به صنعت روکش و … اطلاعاتی در دست نیست و این وضعیت نیازمند یک نقشه راه است که از دولت و سازمان ها و نهادهای مرتبط چه انتظاری دارند؛ مالیات، ماده اولیه، منجید، منابع مالی، تکنولوژی، استاندارد و هر چیز دیگری باید در این پروپوزال دیده شود و با پیگیری مستمر، این موضوعات به نتیجه برسند.
مهندس نصری پیشنهاد کرد: در درجه اول یک مهندس صنایع باید حتی به صورت تئوری به این موضوع بپردازد که چند درصد از تایرهای موجود قابلیت روکش دارند و به این ترتیب منافع ناشی از این اقدام مورد بررسی قرار گیرد و مثلا بررسی شود که چه میزان ارز پس انداز می شود و یا صنعت روکش چه میزان روی تصادفات جاده ای و …. اثرگذار است.