به گزارش «لاستیک پرس» به نقل از مجمع جهانی اقتصاد، بحران آب و هوا و چالش کربن به سطوح بیسابقهای رسیده است و تعهد جامع برای ریشهکنی آن همچنان دور از دسترس است. افزایش انتشار گازهای گلخانهای، تغییرات اقلیمی را فراتر از تخمینهای قبلی ما تسریع کرده است. معکوس کردن مؤثر این مسیر، که برای دستیابی به هدف توافقشده محدود کردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه سانتیگراد تحت توافقنامه پاریس ضروری است ، به یک چالش فوقالعاده دلهرهآور تبدیل شده است.
انتشار بیشتر کربن طی سال های اخیر هر سال دمای هوا را با شدت بیشتری افزایش داده است. گزارش سازمان ملل متحد به این روند نگرانکننده اشاره میکند و افزایش دما بین ۲.۵ تا ۲.۹ درجه سانتیگراد را در سالهای آینده پیشبینی میکند. در مواجهه با این تهدید قریبالوقوع، جامعه جهانی باید فوراً اقداماتی را برای جلوگیری از تخریب بیشتر محیط زیست انجام دهد.
چالش صنعتی: پیمایش تعهدات صفر خالص
در سال گذشته، بخش صنعت تقریباً ۴۰ درصد از مصرف نهایی انرژی جهان را به خود اختصاص داد و پس از بخش تولید برق، به عنوان دومین بخش بزرگ تولیدکننده دیاکسید کربن در جهان ظهور کرد. حالا باید تصور کنیم که چگونه میتوانیم در بحبوحه افزایش انتشار گازهای گلخانهای و افزایش تقاضا برای سوختهای فسیلی، تا سال ۲۰۵۰، به تعهدات صنعتگران در زمینه انتشار صفر خالص گازهای گلخانهای عمل کنند. بدون درک نقش ضروری کربنزدایی صنعتی، نمیتوانیم به دستیابی به این هدف بلندپروازانه امیدوار باشیم.
چرا کربنزدایی صنعتی؟
نیراج کانوار، مدیرعامل تایرسازی آپولو با طرح این سوال که آیا صنایع میتوانند ابرقهرمانانی باشند که برای پاکتر کردن محیط زیست تلاش میکنند، معتقد است کربن زدایی صنعتی میتواند نقش کلیدی ایفا کند و درک کربنزدایی صنعتی و جنبههای کلیدی آن – استفاده بهتر از انرژی، استفاده از انرژی پاکتر، انتخاب مواد سازگار با محیط زیست، ساخت محصولات پایدار و جذب و ذخیره CO2 – اولین حوزههایی هستند که هر شرکتی باید به آنها توجه کند. این جنبهها میتوانند به صنایع کمک کنند تا انتشار گازهای گلخانهای خود را کاهش دهند و با کره زمین مهربانتر باشند.
به عقیده او ابرقهرمان آب و هوا بودن آسان نخواهد بود و چالشهایی در پایبندی صنایع به وعدههایشان مبنی بر پاکیزگی فوقالعاده وجود دارد. دو چالش کلیدی از نظر او عبارتند از:
۱. استفاده هوشمندانه از انرژی و انرژی پاکتر
صنایع برای فرآیندهای خود به دمای بسیار بالایی نیاز دارند و استفاده از انرژی پاک برای تولید کارآمد این گرما میتواند دشوار باشد.
۲. مواد سازگار با محیط زیست و جذب CO2
تغییر مواد برای کاهش انتشار CO2 نیازمند تغییرات بزرگی در نحوه عملکرد فرآیندها است – این کار به سادگی تغییر مواد نیست. ایجاد مکانهای جدید برای جمعآوری و ذخیره CO2 میتواند واقعاً گران باشد، زیرا به معنای ساخت کارخانهها و ماشینآلات جدید است.
به زبان ساده، ابرقهرمان اقلیمی بودن برای صنایع چالش برانگیز است، اما برای بهتر کردن اوضاع برای سیارهمان فوقالعاده مهم است.
هموار کردن راه برای کربنزدایی در صنعت تایر
به گفته این فعال صنعت تایر، من و همکارانم در صنعت تایر، نقش کلیدی که میتوانیم در هدایت به سمت مسیر حمل و نقل کم کربن برای مبارزه با تغییرات اقلیمی ایفا کنیم را درک میکنیم. با توجه به تقاضای روزافزون برای تایر و تأثیرات اقلیمی مرتبط با آن، صنعت تایر باید رویکردی استراتژیک را اتخاذ کند که تمام جنبههای زنجیره ارزش انتشار گازهای گلخانهای را از منبع مواد اولیه گرفته تا تولید و مرحله استفاده از محصول در نظر بگیرد و در عین حال نقشه راه را برای کربنزدایی دنبال کند.
یکی از نگرانیهای کلیدی این صنعت، حول هزینههای انرژی میچرخد، به ویژه با توجه به اینکه قوانین جهانی، از جمله سیستم تجارت انتشار گازهای گلخانهای اتحادیه اروپا، در حال اجرا هستند .
بکارگیری فناوریهای جدید، ادغام فناوریهای دیجیتال، مانند سیستمهای کنترل هوشمند و فناوریهای پخت هوشمند، همراه با کنترل دقیق دما و فشار، منجر به کاهش مصرف انرژی می گردد. علاوه بر این، تحول دیجیتال با افزایش بهرهوری، کاهش دوبارهکاری و ضایعات، بهینهسازی مصرف انرژی و دستیابی به صرفهجویی در هزینهها، به بهبود کلی فرآیند کمک میکند.
به گفته مدیر عامل آپولو، استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و پاک، موضوع دیگر است. تعهد ما به کربنزدایی باید شامل گذار به برق ۱۰۰ درصد تجدیدپذیر/پاک در تأسیسات تولید باشد و بسیاری از شرکتهای تایرسازی در این راستا تلاش میکنند. با نگاهی به گزینههای موجود در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر، فکر میکنم هیدروژن به عنوان یک بازیگر محوری در سیستمهای انرژی آینده برجسته است.
وی معتقد است برای تولیدکنندگان تایر، یک مسیر هیجانانگیز برای کشف وجود دارد: استفاده از هیدروژن برای تولید بخار مورد نیاز برای مراحل دما و فشار بالای فرآیند ولکانیزاسیون. این رویکرد نوآورانه با تعهد صنعت به شیوههای پایدار همسو است و درهایی را به سوی یک فرآیند تولید پاکتر و کارآمدتر میگشاید.
از سوی دیگر برای ایجاد محصولات پایدار، باید از کائوچوی طبیعی پایدار استفاده کنیم و ایجاد یک اکوسیستم برای مواد سازگار با محیط زیست را تشویق کنیم. پلتفرم جهانی لاستیک طبیعی پایدار (GPSNR) به عنوان یک نیروی متحد کننده عمل میکند و همکاری بین سازمانها و ذینفعان مختلف را برای ایجاد تغییرات مثبت در زنجیره ارزش لاستیک طبیعی تقویت میکند.
ذینفعان صنعت در حال حاضر در تلاشند تا کشاورزان خردهپا را برای ایجاد اکوسیستم لاستیک طبیعی پایدار مناسب توانمند سازند. این تعامل استراتژیک به طور یکپارچه با هدف گستردهتر ایجاد یک زنجیره ارزش مسئولانه و آگاه به محیط زیست – یک ستون کلیدی در چارچوب بزرگتر کربنزدایی صنعتی – همسو است.
نیراج کانوار معتقد است با توجه به اینکه «مرحله استفاده» تایر، بیشترین سهم (بین ۷۰ تا ۸۵ درصد) از کل ردپای کربن در چرخه عمر محصول تایر را تشکیل میدهد، صنعت ما به طور فعال در حال ارائه نوآوری برای تأثیرگذاری در این حوزه است. این شامل پیشرفت در طراحی تایر، ایجاد تایرهای با مقاومت غلتشی کم، استفاده از مواد نوآورانه و اجرای فرآیندهای تولیدی است که باعث بهبود بهرهوری سوخت و انتشار کمتر کربن در محیط زیست میشوند. سفر ما به سمت کربنزدایی، هم یک مسئولیت و هم فرصتی برای رهبری تغییرات مثبت در صنعت و کمک به آیندهای پایدار است.
در حالی که جهان با اضافه کردن رکورد ۳۰۰ گیگاوات انرژی تجدیدپذیر در سال گذشته به یک نقطه عطف دست یافت، ما هنوز مسیر قابل توجهی را در پیش داریم. برای همسو شدن با آرمانهایمان، گذار اساسی به سوختهای جایگزین، توسعه کم کربن و مشارکتهای استراتژیک در تحقیق، طراحی، توسعه و نمایش ضروری است.
سوال کلیدی که مطرح میشود این است که آیا ما آمادهایم تا به هدف بلندپروازانه دستیابی به انتشار صفر خالص گازهای گلخانهای دست یابیم. این امر مستلزم تعهد جمعی، نوآوری و آمادگی قاطع برای پذیرش چالشها و فرصتهایی است که کربنزدایی به همراه دارد.