به گزارش «لاستیک پرس» نگاهی به تجربه چند شرکت و صنعت ورشکسته -اتفاقا در کشورهای آزاد دنیا – که به دلیل واردات ارزان قیمت کالاها دچار پایان حیات اقتصادی شده اند، حاوی نکات مهمی برای کشور ماست.
واردات در این کشورها هر چند که دارای یک اقتصاد آزاد هستند و سیاست های تعرفه ای آنها تابع قوانین سازمان جهانی تجارت تعیین می گردد، اما غالبا نه تحریمند و نه زیر ذره بین دولتند. نه گرفتار قیمت گذاری دولتی هستند و نه افزایش روزانه قیمت مواد اولیه. نه گرفتار ریسک های سیاسی هستند و نه درگیر بخشنامه های روزانه محدود کننده. نه نرخ سود ۴۰ تا ۵۰ درصدی را تحمل می کنند و نه مشکلات ارزی دارند. نه در تامین ماشین آلات روز دنیا چالش دارند و نه مسأله قطعی برق و گاز دارند.
در همه این موارد دو موضوع مشترک یعنی قیمت های پایین محصولات وارداتی و عدم حمایت تعرفه‌ای به دلیل آزاد بودن اقتصاد کاملا مشهود است.
چندین شرکت در سراسر جهان به دلیل رقابت شدید با کالاهای وارداتی ارزان قیمت – به ویژه از کشورهایی با هزینه‌های تولید پایین‌تر مانند چین، ویتنام و بنگلادش – ورشکست شده‌اند. این واردات اغلب قیمت‌های محلی را زیر قیمت واقعی پایین می‌آورند و بقای شرکت‌های داخلی را دشوار می‌کنند.
شرکت Forever 21 (در ایالات متحده آمریکا) که غول صنعت مد جهان بود دو بار، و اخیراً در سال 2025، به دلیل رقابت شدید از سوی خرده‌فروشان آنلاین بسیار ارزان قیمت مانند Shein و Temu، اعلام ورشکستگی کرد. این پلتفرم‌ها لباس‌های مد روز را با قیمت‌هایی ارائه می‌دهند که Forever 21 نمی‌توانست با آنها رقابت کند.
شرکت Cone Mills (ایالات متحده آمریکا) در سال 2017 تعطیل شد. هجوم جین ارزان قیمت از آسیا – به ویژه چین و بنگلادش – رقابت بر سر قیمت را برای این شرکت غیرممکن کرد.
شرکت SSI انگلستان (بریتانیا) که در حوزه فولادسازی فعالیت داشت در سال ۲۰۱۵ ورشکست شد، که دلیل آنعمدتاً به سیل واردات فولاد ارزان‌قیمت چینی بر می گشت که قیمت‌های جهانی را کاهش داد. در نتیجه این تصمیم هزاران شغل در صنعت فولاد بریتانیا از دست رفت.
صنایع نساجی و کفش (ایتالیا، برزیل، ایالات متحده آمریکا) دیگر صنایعی بودند که در انها، بسیاری از تولیدکنندگان کوچک و متوسط در این کشورها به دلیل واردات ارزان از آسیا تعطیل شده‌اند. تولیدکنندگان کفش‌های دست‌ساز ایتالیا و صنعت کفش برزیل هر دو متحمل خسارات قابل توجهی شده‌اند.
در ایران نیز برندهای لوازم خانگی ایرانی (مانند ارج، آزمایش) در رقابت با کالاهای وارداتی از چین و کره جنوبی دست و پنجه نرم می‌کردند. برندهایی مانند ارج – که زمانی نمادین بودند – در نهایت به دلیل فناوری قدیمی و رقابت قیمتی تعطیل شدند.
در سال ۲۰۲۴، بیش از ۴۹۰۰۰ کارگر در بخش‌های نساجی، پوشاک و کفش اندونزی اخراج شدند. مدیران به دلیل فروش کالاهای ارزان چینی از طریق پلتفرم‌هایی مانند TikTok Shop، کاهش درآمد را دلیل این امر عنوان کردند.
به گفته مدیرعامل Flexport، بسیاری از کسب و کارهای کوچک آمریکایی نیز به دلیل عدم توانایی در رقابت با واردات ارزان چینی در معرض خطر ورشکستگی هستند. جابجایی تولید اغلب برای این شرکت‌ها امکان‌پذیر نیست.