در شرایطی که چشم اندازهای مثبتی از اقتصاد کشور به خصوص در حوزه کاهش نرخ ارز، جذب سرمایه های خارجی برای صنایع مختلف، تسهیل تامین مواد اولیه و ماشین آلات، بهبود بازرگانی خارجی برای صنایع و فعالان اقتصادی، بهبود امکانات صادراتی برای تولیدکنندگان و … در دسترس به نظر می رسید، تجاوز ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به خاک کشور و مداخله نظامی آمریکا باعث بالا رفتن فتیله تنش های سیاسی شد و همه تحلیل های گذشته را نقش بر آب کرد.
تا این لحظه بسیار بعید به نظر می رسد توافقی جدی و پایدار و عملیاتی در برابر ایران و کشورهای متخاصم به حقوق ملت متصور باشد و آنطور که بسیاری از تحلیلگران سیاست خارجی دنیا و داخل کشور می گویند وعده های توخالی رییس جمهور آمریکا برای بازگشت به میز مذاکره بیش از هر چیز سرپوش گذاشتن بر لکه ننگ تاریخی این کشور در همدستی با رژیم کودک کش صهیونیستی باشد تا نگرانی از بازگشت ایران به عظمت!
به هر تقدیر به نظر می رسد در حال حاضر بیش از هر وقت دیگر این اطمینان نسبی به وجود آمده که مذاکره با این شرایط و وضعیت عملی نیست. در این شرایط صنایع ایرانی چه در اختیار دارند و چه باید بکنند. قصد داریم در روزهای آینده با محوریت این پرسش که در صنعت تایر با شرایط جدید چه اهدافی، چه امکاناتی و چه پیش بینی هایی وجود خواهد داشت با کارشناسان و مدیران این صنعت گفتگو کنیم .
واقعیت آن است که صنعت تایر ایران در وضعیت کنونی با ظرفیت اسمی 400 هزار تن در سال، پتانسیل های زیادی برای توسعه با تکیه بر بازارهای داخلی دارد. درست است که ارتباط با بازارهای جهانی بسیار اهمیت دارد با این حال به نظر می رسد فعلا موضوع ورود به بازارهای دنیا موضوع قریب به وقوعی نباشد و یا بهتر است در تحلیل های آینده با بروز شواهد جدی در مورد آن گفتگو کنیم.
صنعت تایر ایران سابقه‌ای بیش از نیم قرن دارد و از نظر تامین نیاز داخلی به لاستیک برای انواع خودروها نقش مهمی ایفا کرده است. این صنعت قادر به تولید انواع تایرها از جمله سواری، باری، کشاورزی و صنعتی است که این تنوع محصولات، امکان پاسخگویی به نیازهای مختلف بازار را فراهم می‌کند. با این حال میزان پوشش نیازهای کشور به خصوص در حوزه تایرهای باری ناچیز و این بازار همچنان با حجم بالا به واردات متکی است.
نکته دیگر آن که در دهه‌های اخیر سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در زمینه تولید ماشین‌آلات و مواد اولیه مانند نخ و کربن در کشور انجام شده است. در حال حاضر 70 درصد از زنجیره ارزش صنعت تایر از داخل تامین می شود و طرح های توسعه در این بخش در کشور در حال مطالعه و بررسی و تقویت توسط بخش خصوصی است. این موضوع نیز فرصت مهم دیگری است که در خلال سال های تحریم اثر مستقیم و مثبتی بر این صنعت به همراه داشته و پس از این باید بر آن تاکید کرد.
در این بین صنعت تایر ایران تحت نظارت استاندارد ملی ایران فعالیت می‌کند که ترکیبی از استانداردهای روز اروپا و آمریکا است و این امر تضمین‌کننده کیفیت تولیدات داخلی است. این امر در کنار ازمون های مهم و در عین حال نظرسنجی مداوم تولیدکنندگان که موید کیفیت مناسب تایرهای ایرانی است، نشان می دهد تولیدکنندگان ایرانی از بازار مناسبی برخوردارند و این بازار تولیدات کنونی را پاسخ می دهد، هرچند تکیه صرف بر بازار داخل، توسعه را تحت الشعاع قرار می دهد.
در این بین مشکلات هم زیادند و ممکن است با توجه به شرایط پیش آمده – بدون در نظر گرفتن فاکتوری با عنوان مذاکره – تقویت شوند. یکی از مشکلات اصلی این صنعت، عدم تخصیص به موقع ارز برای واردات مواد اولیه است که می‌تواند منجر به اختلال در تولید و افزایش هزینه‌ها شود. از سوی دیگر نوسانات قیمت مواد اولیه و ارز همچنان تهدیدهای جدی مداوم این صنعت خواهند بود که می‌توانند بر هزینه‌های تولید و قیمت تمام شده تایر تأثیر بگذارند و این امر می‌تواند برای تولیدکنندگان بیش از گذشته نیز چالش‌برانگیز باشد.
چالش های متعدد دیگر از افزایش واردات و قاچاق، عرضه تایرهای غیر استاندارد و قاچاق، نیز موضوعاتی هستند که به صنعت تایر آسیب می‌زنند. همه این موارد از نگرانی های رو به افزایش آینده در این صنعت هستند.
در این بین باید اقداماتی که در گذشته در دستور کار شرایط تحریمی کشور بودند، تشدید شوند؛ تخصیص به موقع ارز برای واردات مواد اولیه و تجهیزات مورد نیاز صنعت تایر؛ تقویت بیش از گذشته سرمایه‌گذاری در تولید داخل مواد اولیه مانند نخ و کربن که می‌تواند وابستگی به واردات را کاهش دهد؛ کنترل واردات بصورت قانونی و مقابله با واردات محصول غیر استاندارد؛ حمایت‌های مالی و تسهیلاتی از تولیدکنندگان داخلی در طرح های توسعه کیفی و کمّی؛ سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه و ارتقای کیفیت محصولات به منظور افزایش رقابت‌پذیری صنعت تایر ایران، از جمله این اقدامات هستند.
