مهندس مهرداد حقیقی: فاصله معنادار ایران و آمریکا در تکنولوژی و مدیریت

مهندس مهرداد حقيقي، فارغ التحصیل كالج CSN نوادا -امريكا در سال ١٣٧٤ در شروع پروژه ارتاويل تاير اردبيل به عنوان كارشناس ساختار تاير به ابن مجتمع پيوست و با عناوینی همچون مدير ساختار تاير در پروژه انتقال تكنولوژي توليد تاير هاي استيل بلت، مدير تحقيقات توليد تايرهاي تمام سيمي فعالیت کرده و در سال 1391 به عنوان مدير نمونه استان اردبيل در پروژه توليد تايرهاي سمندي انتخاب شد. وی همچنین سخنران برگزيده همايش صنعت لاستيك جزيره كيش در سال ١٣٨٧ می باشد. مهندس حقیقی در سال ١٣٩١ (2012)  به امريكا مهاجرت نموده  و از سال 2018 در شركت آمازون و در قسمت RME :Reliability Maintenance Engineering در لاس وگاس مشغول به كار است.
«لاستیک پرس» با کمی وقفه، به مناسبت روز تولد مهندس حقیقی (نهم اردیبهشت ماه) در گفتگویی واتساپی تلاش کرد تا گفتگویی متفاوت داشته باشد و از تجربیات ایشان در این نوشتار استفاده کند که در ادامه می خوانید.
مهندس حقیقی در پاسخ به این سوال که تجربه شما در کار و فعالیت در داخل ایران و خارج از آن چه نکاتی را یادآوری می کند گفت: در ارتباط با مقایسه دو تجربه در محیط های صنعتی باید بگویم که در اینجا (ایالات متحده) نیروی انسانی انگیزه های شخصی و مسئولیت پذیری بالاتری از خود نشان می دهد و در عین حال مدیریت یا کارفرما با استفاده از سیستم های پرسش و پاسخ روزانه و آموزش های مستمر در سه زمینه ایمنی، فرایند و فرهنگی، بصورت مداوم و مکرر نیروی انسانی خود را به روزرسانی می کند؛ روشی که در محیط صنعتی ما در ایران هنوز جای کار زیادی دارد. این در حالی است که این اقدامات و دورهای آموزشی، اینجا بصورت اجباری و شامل کلیه کارکنان و مدیران می شود.
وی در ادامه با بیان این که بحث ایمنی کار صنعتی در اینجا بسیار حساس و حایز اهمیت است گفت: هیچ خطایی در این زمینه قابل پذیرش نیست و اصطلاحا Zero Tolerance است و بخش نیروی انسانی یا HR اینجا مستقل و بسیار قدرتمند عمل می کند و من خودم شاهد بودم که یک مدیر ارشد را بدون اغماض با اولین اشتباه اخراج کردند. به عبارتی کوچکترین رفتار غیر حرفه ای می تواند منجر به قطع کار با همکاران و مدیرانمی شود؛ بنابراین تمامی پرسنل در این زمینه مسئولیت دارند.
وی با اشاره به زمینه ارتباطات در واحدهای مختلف و گروه های کاری گفت: در اینجا برای افراد در ر‌ده تکنسین ها و سرپرستان به بالا، ساختارهای ایجاد ارتباطات در نظر گرفته شده و اپلکشین های ارتباطی بصورت سازمانی در گوشی های همراه و کلیه کامپیوتر های شخصی قابلیت نصب دارد (مثل Slack) که بسیار کارامد هستند.
به گفته وی این ابزارها ارتباط مداوم و دسترسی افراد و مدیران در رده ها و گروه های مختلف را به راحتی فراهم می کند و فرایندهای کاغذ بازی و عدم دسترسی به افراد را از بین برده است.
وی در ادامه با اشاره به این که تجربه کار صنعتی من در ایران بر پایه مدیریت بشدت سنتی، فردی و دستوری بوده گفت: در ایران تصمیمات از بالا به پایین منتقل می شد و اینجا کار بسیار سیستمی و تیمی پایه ریزی شده و نیروی انسانی دقیقا می داند که چه کاری از او خواسته شده و مسئولیت کار خودشان را هم کاملا می پذیرند.
مهندس حقیقی با بیان این که من ایران را کشوری بسیار مستعد از لحاظ غنای نیروی انسانی و منابع می بینم افزود: ولی متاسفانه از لحاظ فاصله تکنولوژیک با تولید کننده های روز دنیا چه در غرب و چه در شرق، نیازمند توسعه هستیم. به گفته وی تنها کافی است که شما نگاهی به صنعت خودروی ایران بیندازید و آن را با صنعت خودروی روز دنیا مقایسه کنید و اگر دقیق تر نگاه کنیم در تمامی زمینه های بازاریابی ، فروش و همینطور خدمات پس از فروش هم همین وضعیت مصداق دارد و ما با روح مشتری مداری بسیار فاصله داریم .
وی در پاسخ به این سوال که آیا راه میانبری برای رسیدن به قافله تکنولوژی روز دنیا وجود دارد، گفت: جواب من به این سوال مثبت است. ما در ایران با همکاری با کمپانی های بزرگ و به روز دنیا و استفاده از دانش آنها بسرعت می توانیم نیروی انسانی مستعد و تحصیل کرده خودمان را ‌پرورش بدهیم و از سیستم های مدیریتی آنها بشرط بدور بودن از دخالت سرمایه گذار داخلی از دخل و تصرف در آن، به بهترین وجه استفاده کرده و فاصله ها را کمتر و کمتر کنیم.
به گفته وی واقعیت آن است که در امریکا آموزش ها بسیار کاربردی تر بوده و دقیقا بر اساس نیاز صنعت و بازار تنظیم می شوند و تکنولوژی در تمامی زمینه ها جریان دارد و اگر فرضا که خط تولید از یک ماشین تایر سازی فول اتوماتیک استفاده می کند، قسمت منابع انسانی و بازاریابی و فروش آن هم باید به روز باشد و هوشمندانه و حرفه ای و بر اساس تحلیل داده ها رفتار کند؛ چیزی که ما بشدت در آن در داخل ایران مشکل داریم.
در ارتباط با نقش دولت در آمریکا و ایران از مهندس حقیقی پرسیدیم و وی با اشاره به این که در امریکا کلا دولت بیشتر نقش قانونگذاری و نظارت بر آن را بر عهده دارد گفت: دولت در خارج از کشور، خصوصا آمریکا در توسعه زیر ساخت‌ها مثل توسعه ریلی و حتی جدیدا وضع تعرفه‌ها برای حفاظت از صنایع و تولیدات داخلی حرکت می کند و بر خلاف شرایط فعلی در ایران، صنایع را برای بقا به خودش وابسته نمیکند.