به گزارش «لاستیک پرس» چالش‌های نیروی کار در کارخانه‌های تایرسازی در سراسر دنیا شکل و شمایل نسبتا یکسانی دارد؛ مگر کارخانجاتی که به لطف هوشمندسازی و استفاده از ربات های مختلف توانسته اند بخش هایی از فرایند را ساده سازی کنند و یا بسترهای متفاوتی را فراهم آورند.
یکی از این چالش ها، شرایط کاری طاقت‌فرسا و سخت فیزیکی، مانند قرار گرفتن در معرض گرد و غبار، سر و صدا، وظایف تکراری و جابجایی های دستی سنگین است که به استرس و فرسودگی شغلی در بین کارگران منجر می شود. با این حال امروز در مقایسه با نیم قرن پیش عملیات تولید تایر ماشینی و استفاده از نیروی یدی در تولید کاهش یافته، اما هنوز وجود دارد. در ایران این موضوع نسبت به کشورهای اروپایی و آمریکایی و کارخانجات معتبر آسیایی مشهود است، بطوریکه سهم نیروی انسانی از تولید بالا است.
نکته ای که در خلال سال های کرونا به همه صنایع از جمله صنعت تایر اثبات شد این بود که هرچه وابستگی به نیروی انسانی در تولدی بالاتر باشد، در شرایط بحرانی شاهد اثرپذیری بیشتر تولید خواهیم بود. اختلالات نیروی کار به دلیل رویدادهای جهانی مانند همه‌گیری کووید-۱۹ و درگیری‌های ژئوپلیتیکی، رکود و … که همگی بر زنجیره‌های تأمین تأثیر می‌گذارند و فشار بر کارگران را برای حفظ کارایی تحت محدودیت‌های هزینه افزایش می‌دهند.
بر این اساس نیاز به بهینه‌سازی نیروی کار از طریق تحول دیجیتال و ارتقاء مهارت برای بهبود بهره‌وری، امکان سازی همکاری بهتر در زمان واقعی، ردیابی آموزش و رعایت استانداردهای بهداشت و ایمنی همگی برای این امر ضروری است.
از دست دادن مشاغل در شرایطی مثل تعطیلی کارخانه‌ها، مانند تعطیلی اخیر کارخانه های تایر در برخی نقاط دنیا، نگرانی های زیادی را در حوزه توزیع فقر و بیکاری و اعتصابات کارگری و مشکلات اجتماعی ایجاد می کند که همه این موضوعات نیاز به بررسی و تحلیل دارد و از جمله موضوعات مهم در حوزه کارگری هستند.
با این حال توسعه اتوماسیون و هوش مصنوعی و … نیز باعث نگرانی هایی برای نیروی انسانی می شود که این تناقض ها ضرورت برنامه ریزی درست و دقیق و زیرساخت سازی توسعه را گوشزد می کند. نگرانی نیروی کار به دلیل تأثیرات اتوماسیون و هوش مصنوعی، باعث نوسانات اشتغال و نیاز به استراتژی‌های تطبیقی نیروی کار در بخش‌های تولید و خرده‌فروشی تایر می‌شود.
بر این اساس در این دوره گذار برنامه‌های بازآموزی کارگران در صنعت تایر را باید یکی از وظایف پیش رو برای اهالی صنعت دانست. ارزیابی کامل نیازها و شناسایی شکاف‌های مهارتی فعلی و پیش‌بینی روندهای آینده صنعت تایر اهمیت دارد. علاوه بر آن تعامل با کارگران، مدیران و متخصصان صنعت، ارایه برنامه‌های درسی آموزشی عملی و کاربردی که دانش نظری را با کاربردهای دنیای واقعی، مانند طراحی تایر، فرآیندهای تولید و کنترل کیفیت، ترکیب کند تا اطمینان حاصل شود که کارگران مهارت‌های کاربردی را کسب می‌کنند، ضرورت دارد.
استفاده از فناوری و ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی در آموزش، از جمله ادغام شبیه‌سازی‌های مجازی و ماژول‌های تعاملی، برای کمک به کارگران لازم است تا با اتوماسیون و ماشین‌آلات مبتنی بر هوش مصنوعی که به طور فزاینده‌ای در تولید تایر استفاده می‌شوند، سازگار شوند.
شرکت ها باید با همکاری کالج‌های فنی محلی و برنامه‌های نیروی کار که کارآموزی و آموزش ضمن خدمت متناسب با نیازهای کارفرما را ارائه می‌دهند، آموزش را با فرآیندها و فرهنگ خاص شرکت تطبیق دهند. لازم است برنامه‌های آموزش مربی را برای صدور گواهینامه مربیان داخلی اجرا کنند و توسعه مهارت پایدار و مداوم را در سراسر نیروی کار تضمین نمایند. علاوه بر آن توسعه مهارت‌های بنیادی مانند سوادآموزی، حساب، ارتباطات و مهارت‌های کامپیوتری که برای پیشرفت کارگران در بحبوحه فناوری‌ها و محیط‌های کاری در حال تحول حیاتی هستند، لازم الاجراست.
