به گزارش «لاستیک پرس» فعالان صنعت تایر با اشاره به ظرفیت های این صنعت برای صادرات و با بیان این نکته که صادرات تایر ایرانی تا قبل از سال 97 به دوره ای از شکوفایی رسیده بود معتقدند وقفه مهمی در این دوره در فعالیت شرکت های تایرساز ایجاد شد که هنوز برطرف نشده و از دولت جدید انتظار می رود شرایط را برای بازگشت این صنعت به بازارهای صادراتی فراهم سازد.
تا پیش از سال 97 و به خصوص در دوره ای که برجام به سرانجام خوبی رسیده بود، شرکت های ایرانی این صنعت موفق شده بودند بازارهای بسیار خوبی را در منطقه و آفریقا و حتی اروپای شرقی به دست آورند، با این حال ممنوعیت ناگهانی صادرات باعث شد این بازارها به چین و کشورهای دیگر واگذار شود.
این در حالی است که تولیدکنندگان تایر با صادرات بخشی از محصولات خود ارز مورد نیاز برای تولید را تامین می کنند و با این روش معطل دریافت ارز از دولت نمی شوند.
در حال حاضر با آن که صادرات تایر تا حدی آزاد شده، اما به گفته فعالان این صنعت حداکثر صادراتی که صورت می گیرد 10 درصد هم نیست که آن هم تحت الشعاع تصمیمات دولتی در بازار داخل و رفع تعهد ارزی قرار می گیرد.
تولیدکنندگان تایر با اشاره به این که تایر ایرانی در کشورهای همسایه به خصوص افغانستان و بخشی از بازار عراق دارای مشتریان وفادار است می گویند: کیفیت بالای تایرهای ایرانی و نزدیکی ایران به این کشورها که هزینه های حمل را در مقایسه با چین کاهش داده و در عین حال زمان دسترسی به تایر را نیز کوتاه کرده باعث می شود تایر ایرانی در منطقه دارای مشتری باشد.
با این حال متاسفانه در پنج سال گذشته صادرات تایر ایرانی توسط دولت حمایت نشده و همین امر شرایط را برای فعالان این حوزه سخت کرده است.
متاسفانه سخت گیری های دولتی در سال های گذشته در حوزه صادرات در حالی است که صادرکنندگان و تولیدکنندگان تایر با تحمل هزینه های زیادی توانسته بودند بازارهای منطقه را شناسایی و در رقابت های طاقت فرسا به دست آورند اما بخشنامه های خلق الساعه دولت های قبل این فرصت ها را از شرکت های تایرساز گرفته است.
مساله دیگر به عنوان یکی از مشکلات صادرکنندگان، قیمت غیرواقعی پایههای صادراتی است. آن چه به عنوان قیمت پایه صادراتی تعیین شده، همان قیمت پایه واردات است. در حالی که قیمت پایه در واردات و صادرات با یکدیگر متفاوت بوده و قیمت پایه صادراتی، کمتر از قیمت پایه وارداتی است.
این چالش ها در حالی است که دولت در موضوع تخصیص منابع ارزی کافی برای تامین مواد اولیه نیز ناتوان است و این در حالی است که دولت ارز مورد نیاز واردات را تامین می کند اما حاضر به تامین ارز تولید نیست، درحالیکه اگر در حوزه صادرات از تایرسازان حمایت کند، مشکل ارزی خود به خود برطرف خواهد شد.